A A A

Kobro. Skok w przestrzeń

Autor: Małgorzata Czyńska

Katarzyna Kobro artystka dorastała w dostatnim mieszczańskim domu, ale dojrzewała i kształtowała się zawodowo w okresie rewolucji. Po raz pierwszy poznała Władysława Strzemińskiego w szpitalu w 1916 r. pracując jako wolontariuszka.  Władysław Strzemiński wówczas 23-letni oficer saperów, z pochodzenia Polak, przebywa w szpitalu od roku. Opowiada Katii swoją historię o tym jak trafił do szpitala. Obydwoje interesują się historią architektury i sztuki. To właśnie wtedy Władysław zajął się sztuką (powiedział tak malarzowi Stefanowi Wegnerowi). To był początek ich znajomości, ale nie miłości. Na miłość przyszła później pora.
W 1918 roku Katia wstępuje do Związku Zawodowego Artystów Malarzy Miasta Moskwy, pracuje w szkole ceramiki - uczy rzeźby  w Smoleńsku, robi plakaty do Polit-Proświetu, a także jest dekoratorką sceniczną w  teatrze w Domu Oświaty. To właśnie tu w Smoleńsku po raz drugi spotyka Władysława Strzemińskiego.
Pobierają się 12 maja 1920 r.

I od tego momentu zaczyna się historia ich życia. Czasami radosna, jak wtedy gdy na świat przychodzi ich córka Jakobina Ingeborga Strzemińska, a czasami smutna gdy Władysław pokazuje swój prawdziwy charakter zapatrzonego w siebie egoisty. Smutne jest też to, że przez całe życie szli pod prąd, a na koniec umierają w samotności niedocenieni i sterani życiem jak to było w przypadku Władysława, który pod koniec swojego życia malował wystawy i reklamy sklepowe czy tez widoczki do antykwariatów.
Katarzyna Kobro należała do grup Blok i „a.r.”. Wiodła artystyczne życie, na swojej drodze spotykała różnych artystów – Malewicza, Kandinskiego, Przybosia, Brzękowskiego i wielu innych. Mieszkała też w różnych miejscach, by ostatecznie osiąść w Łodzi, gdzie zmarła w 1951 roku.
Książka uzyskała pozytywne oceny od naszych klubowiczów, wciągająca, ale ambitna. Opowiadająca o życiu i twórczości  znanego małżeństwa. Niedawno powstał film o twórczości Władysława Strzemińskiego pt. „Powidoki” wyreżyserowany przez Andrzeja Wajdę.
Książkę polecam.

 

Małgorzata Czyńska – ur. w 1975 roku, z wykształcenia historyk sztuki, z zawodu dziennikarka, kuratorka wystaw. Współpracuje z „Wysokimi Obcasami” od 12 lat (to właśnie tam publikowała swoje pierwsze teksty, portrety artystów), magazynami o wnętrzach, projektowaniu i modzie. Autorka tekstów o sztuce, wywiadów z artystami, portretów, specjalistka od historii mody i dizajnu. Autorka książek: „Najpiękniejsze. Kobiety z obrazów” (2014 r.), ”Kobro. Skok w przestrzeń” (2015 r.), „Moje królestwo. Rozmowa z Edwardem Dwurnikiem” (2016 r.),”Kobiety Witkacego. Metafizyczny harem” (2016 r.).