Cwaniary
Autor: Sylwia Chutnik
Kim jest cwaniak? Z założenia to mężczyzna bezczelny i wulgarny, walczący o swoje, taki „który nie da sobie w kaszę dmuchać”, dlatego biorąc do ręki tą książkę zupełnie nie wiedziałam czego się spodziewać. Myślałam raczej, wnioskując po tytule, że to będzie łagodna odmiana cwaniactwa w przypadku kobiet, ale moje złudzenia się rozwiały, bowiem te 4 panie, jedna nawet w zaawansowanej ciąży nie okazały się łagodne, ani subtelne. Owszem, nie były do końca złe, bo walczyły w dobrej sprawie, z brutalami, damskimi bokserami, nieuczciwymi deweloperami, z typowymi cwaniakami, których pełno na ulicy, nie wiedzącymi co zrobić z wolnym czasem, wałęsającymi się i szukającymi łatwej i taniej rozrywki albo i zaczepki. Owi panowie, nie znający dnia ani godziny, dostawali łomot nie wiedząc za co i dlaczego. Cztery panie Halina Żyleta, Celina Cios, Stefania i Bronka z warszawskiego Mokotowa, jakże trafne nazwiska, nie pytały, nie zastanawiały się dlaczego, nie słuchały wyjaśnień, miały zadanie do wykonania i już. Taki miały poukładany świat, jak komuś się należało to musiał dostać za swoje. Koniec i kropka. Bez dyskusji. Ale z drugiej strony to były kobiety, które chciały dobrze i godnie żyć, tylko ktoś lub coś stanęło im na drodze.
W książce poruszane są również trudne tematy, nie tylko o „mordobiciu”, kwestia śmiertelnej choroby, samobójstwo to też obraz dzisiejszego życia. Książka skłania do refleksji co jest w życiu ważne. Pod przykrywką powieści łotrzykowskiej z intrygą w tle autorka wskazuje na wiele problemów dzisiejszego świata.
Książka zyskała miano „czytadła”, ale też „z życia wzięte”, fakt trochę było tych wulgaryzmów, ale nie tak dużo jak stwierdzili klubowicze.
Sylwia Chutnik – urodziła się w 1979 roku w Warszawie. Pisarka, kulturoznawczyni, działaczka społeczna, laureatka Paszportu Polityki (w kategorii Literatura za rok 2008). Absolwentka Gender Studies. Od 2006 roku kieruje Fundacją MaMa w Warszawie, która zajmuje się prawami matek w Polsce. Należy do Porozumienia Kobiet 8 Marca, jako przewodniczka miejska oprowadza po autorskich trasach śladami wybitnych kobiet. W 2009 roku została laureatką Społecznego Nobla Ashoki . Zadebiutowała powieścią „Kieszonkowy atlas kobiet” w 2008 roku, za którą otrzymała Paszport Polityki (2009 r.). Kolejne jej powieści to: „Dzidzia” (2009 r.), „Warszawa kobiet” (2011 r. ), „Mama ma zawsze rację” (2012 r.), „Cwaniary” (2012 r.).